جايي براي كتاب!
غزل لطفي
بعضي‌ها معتقدند كه كتاب بايد به صورت كاغذي باشد تا حس خوب مطالعه لذت‌بخش‌تر شود اما با گسترش دنياي ديجيتال، يكي از در دسترس‌ترين و حدودا كم‌هزينه‌ترين راه‌ها، خريد كتاب‌هاي ديجيتال است كه اگر بخواهيم با دنياي تكنولوژي همراه شويم ناگزير به تجربه مطالعه ديجيتال هستيم. مهم‌ترين بهانه افراد براي عدم مطالعه، نداشتن وقت آزاد و مشغله فراوان است كه اين بهانه هم با توجه به انتشار كتاب‌هاي صوتي در حد زيادي از بين رفته و حتي مي‌توانيم در طول مسير يا تايم استراحت به آن گوش دهيم. اما مهم‌ترين عامل عدم مطالعه، نه هزينه خريد كتاب است و نه وقت و زمان، ابتدا بايد انگيزه ايجاد شود تا كتابخواني نيز نهادينه شود. مادر و پدر اولين الگوي كودك هستند. كودكي كه والدين خود را در حال مطالعه مي‌بيند تلاش مي‌كند از آنها تقليد كند و كم‌كم به فردي كتاب‌دوست و كتابخوان تبديل مي‌شود. حتي جنيني كه هنوز متولد نشده به صداي مادر در زمان مطالعه گوش مي‌دهد. استادي كه مطالعات فراوان دارد و به شاگردان خود منابع مطالعاتي فراوان معرفي مي‌كند و انگيزه مطالعه را در دانشجويان خود تقويت مي‌كند. جامعه‌اي كه اهداي كتاب را مقدم و زيبا مي‌داند، به افراد جامعه ياد مي‌دهد كه بخوانند و بيشتر بدانند. برگزاري جلسات كتابخواني در ادارات، توضيح و تفسير كتاب‌هايي كه خوانده شده توسط خوانندگان، معرفي كتاب‌هاي خوانده‌شده به خانواده و دوستان همه و همه جايي را براي خواندن در زندگي ما باز مي‌كند. خواندن نياز به استمرار دارد و بايد هدفمند باشد تا انگيزه ما را نيز تقويت كند. به سليقه خود در انتخاب كتاب اعتماد كنيم و بعد مطالعه را در ساعاتي مشخص به‌طور مداوم ادامه دهيم تا جزيي جدايي‌ناپذير از زندگي ما بشود. آن موقع ديگر دنبال وقت خالي براي مطالعه نمي‌گرديم، زماني را براي خواندن خالي خواهيم كرد.
جانسون در كتاب «هنر كتاب خواندن» مي گويد: «كتب مي‌توانند در شمار دوستان ما در آيند. ما مي‌توانيم به جست‌وجوي آنها برويم تا ما را به خودمان بشناسانند. اما اين توانايي را نيز دارند كه در ما تاثير كنند و درهاي زندگي را به روي ما بگشايند يا ببندند. مي‌توانند ما را در پناه خود گيرند يا از ميان بردارند. از ما پشتيباني كنند يا منكوب‌مان سازند. كتاب‌ها چون زبانند كه بهترين و در عين حال بدترين چيزها است.»
بعد از مطالعه هر مطلبي زماني را درنظر بگيريم براي فكر كردن به آن تا بتوانيم به تجزيه و تحليل داده‌هاي خوانده‌شده بپردازيم و ذهن را نيز براي دريافت داده‌هاي جديد آماده كنيم.
ما مي‌توانيم آهسته و پيوسته فرهنگ خواندن را از خانه تا دوستان، اقوام، همكاران و جامعه گسترش بدهيم.
از همين امروز شروع كنيم.